Główny zysk Karola Nawrockiego z tej podróży ma charakter wewnątrzpolityczny. Wdarł się w obszar polityki zagranicznej ze skutecznością, która nie pozwoli rządowi ograniczyć jego aktywności na tym polu. Zajął pozycję dominującą w relacjach polsko-amerykańskich i wykracza poza ten zakres; np. trudno będzie pozbawić go udziału w kolejnych szczytach G-20.
...[czytaj więcej]
Wygląda na to, że na stole coś leży. Być może jest to jednak takie coś, które nawet Trump uznał za zbyt ryzykowne – albo zbyt mało opłacalne – by podjąć się przełamania oporu Ukraińców i Europejczyków. Teoretycznie ma bowiem instrumenty, by każde rozwiązanie, jeśli by tylko chciał, wymusić. Krótko mówiąc, wciąż nie wiemy, co czeka nas za kolejnym zakrętem.
16.08.2025, 17:00
...[czytaj więcej]
Wszystkie te projekty powinny zostać odrzucone w pierwszym czytaniu. Twarda polityka przytnie skrzydła Nawrockiemu. Koalicja 15 Października nie powinna się bać gniewu ludu. Jeśli będzie kluczyć, tłumaczyć się, negocjować, jeśli nawet uchwali te ustawy – poklasku drugiej strony nie zyska. Za to na pewno rozczaruje swoich wyborców. Musi więc mówić do nich.
...[czytaj więcej]
Profesor Gebethner podzielił się kiedyś ze mną przewidywaniem, że Andrzej Duda będzie pierwszym polskim prezydentem usuniętym w procedurze impeachmentu. Tak się nie stało, choć powinno. Te dwie kadencje pokazały, że z punktu widzenia efektywności funkcjonowania państwa może to być stanowisko zbędne. Karol Nawrocki może udowodnić, że to urząd niebezpieczny.
...[czytaj więcej]
W kwestii uporczywego blokowania wyjazdu Leopolda Treppera nawet w czasie pomarcowego exodusu, przekonująca wydaje się sugestia, że jego inspiracja mogła pochodzić od towarzyszy radzieckich, uznających, że trzydzieści lat to wciąż za krótki okres, by odsłonić tajemnice Orkiestry. Kolejne epoki – stalinizm, PRL, III RP – skutecznie o jej dyrygencie zapominają.
...[czytaj więcej]
Jeszcze nie wybrzmiało zapewnienie Donalda Tuska, że od momentu rekonstrukcji rządu Koalicja 15 Października staje się zwarta i skonsolidowana, a już Hołownia zarzucił premierowi próbę przeprowadzenia „zamachu stanu”. Trudno powiedzieć, czy górę wzięła publicystyczna werwa, czy też przyszedł on do studia Polsatu już z zamiarem rzucenia tego oskarżenia.
...[czytaj więcej]
Zapis rozmowy o tym, co będzie z Polską po wyborach prezydenckich 2025. Wypowiedzi dyskutantów są dwuwątkowe: dotyczą odtworzenia głównych wydarzeń kampanii – działań kandydatów i partii politycznych, kontekstu społeczno-politycznego – ale też dalekosiężnych skutków minimalnej przecież porażki Rafała Trzaskowskiego (ok. 370 tys. mniej głosów od konkurenta).
...[czytaj więcej]
Zamiast serii roszad, spodziewałbym się precyzyjnego zidentyfikowania warunków, pod którymi wystarczająco duża grupa spośród 11,6 mln obywateli głosujących na Koalicję 15 Października (którzy w części odmówili poparcia 1 czerwca) byłaby skłonna ponownie jej zaufać. Radykalny obóz narodowo-populistyczny nie ma tak dużego rezerwuaru potencjalnych wyborców.
...[czytaj więcej]Musi czuć osuwający się grunt spod jej stóp. W Trybunale Stanu parasola ochronnego nie zazna. Jako podsądna zostałaby potraktowana z zasłoniętymi oczami, jak to u Temidy, ale też z pewnością bez żadnej taryfy ulgowej. Dla innych politycznie skorumpowanych sędziów lub też nadgorliwych wobec poprzedniej władzy, jej przykład będzie stanowił ważne memento.
...[czytaj więcej]
Do trwających przetasowań w polskim elektoracie – przede wszystkim zwrotu wyborców prawicowych, dotąd popierających czysty populizm i miękki jednak autorytaryzm PiS, w stronę prawicy radykalnej – dołącza ucieczka zwolenników konserwatywnego środka. Potwierdza się, że niemal mityczny elektorat umiarkowanego, europejskiego, chadeckiego centrum – nie istnieje.
...[czytaj więcej]
Nikt nie uwierzy w przedzierzgnięcie się Cenckiewicza, który i wcześniej miał wiele za uszami (likwidacja WSI wraz z dekonspiracją aktywów polskiego wywiadu wojskowego, ujawnienie fragmentu planów obronnych w kampanii wyborczej PiS w 2023 r.), w bezstronnego, apolitycznego urzędnika, zdolnego do utrzymywania stricte merytorycznych relacji z rządem Tuska.
...[czytaj więcej]
Na akcję Bąkiewicza, okrzyki Nawrockiego i presję PiS w parlamencie rząd zareagował wprowadzając kontrole naszych służb na granicach z Niemcami i Litwą. Inaczej mówiąc, spełnia postulat skrajnej prawicy. Ta reakcja nie ma uzasadnienia merytorycznego, jest ryzykowna z punktu widzenia naszych europejskich interesów i wydaje się politycznie nieprzemyślana.
...[czytaj więcej]
Ważne są nie procenty, tylko realne pieniądze – i to mądrze wydawane, zgodnie z realnymi potrzebami i konkretnymi planami. Odsetek PKB przeznaczany na bezpieczeństwo stał się fetyszem w świecie dzisiejszej polityki. Lepiej byłoby najpierw wiedzieć, ile będą kosztować projekty niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i dopiero wówczas dzielić się ich kosztami.
...[czytaj więcej]
Być może tu kryje się rozwiązanie zagadki: polskie społeczeństwo gwałtownie skręciło na prawo – w stronę autorytarnego populizmu. Jak to się stało, że społeczeństwo, które szybko się modernizowało, korzystało z otwartych w UE granic, w czasie względnego dobrobytu i poprawy warunków życia wielu rodzin, dokonało takiego przewartościowania w tak szybkim tempie?
...[czytaj więcej]
Pierwsze działania liderów obu wielkich obozów politycznych w Polsce nie pozostawiają złudzeń: zaczyna się ostra, dwuletnia walka nie tylko o władzę, lecz o charakter państwa, jego bezpieczeństwo i znaczenie na arenie międzynarodowej. Rządu technicznego ani wcześniejszych wyborów nie będzie, ale Koalicja 15 Października musi się zorganizować na nowo.
...[czytaj więcej]
Ponieważ emocje pod koniec kampanii osiągnęły temperaturę wrzenia, wszystko widzimy w kategoriach zero-jedynkowych. W rzeczywistości jednak w poniedziałek rano świat wcale się nie skończy. Wygra Rafał Trzaskowski albo Karol Nawrocki, to jasne, jeden z tych dwóch. Ale czy dalszy ciąg zdarzeń będzie miał charakter linearny? Na pewno nie.
...[czytaj więcej]
Unia Europejska wyruszyła w drogę ku jakiejś formie sojuszu obronnego. Zgodnie z utrwaloną praktyką i tzw. metodą Jeana Monnet nie wiemy jeszcze, jaką przyjmie on postać, ale wkroczenie na nowy obszar integracji nie powinno już budzić wątpliwości. Państwa członkowskie podjęły tę decyzję kierunkową wyjątkowo szybko, w ciągu niespełna dwóch miesięcy.
...[czytaj więcej]
Nie chodzi więc o to, że Trzaskowski może przegrać te wybory. Mam zresztą nadzieję, że je finalnie wygra, bo wierzę, że Polacy nie wybiorą sobie na prezydenta aż tak skrajnego polityka jak jego rywal. Jednak fakt pozostaje faktem: połowa dorosłych obywateli Rzeczypospolitej jest gotowa aktywnie, kartką wyborczą, poprzeć radykalnie prawicową ideologię.
...[czytaj więcej]
Wiadomo było, że zaproponowane przez Moskwę bezpośrednie rozmowy ukraińsko-rosyjskie nie przyniosą żadnego rezultatu, nie mówiąc już o przełomie. Putin je wymyślił tylko po to, by spróbować odwlec ultimatum Europejczyków, poparte przez Trumpa – pewnie oczekując na osobisty kontakt z prezydentem USA. Ale jest zwycięzca – nieoczywisty – tego zamieszania.
...[czytaj więcej]
W poniedziałek rano przekonamy się, czy Polska ma twarz młodej kobiety, czy zatwardziałego faszysty. Nie mam wątpliwości, że tę pierwszą. Należymy do zachodnioeuropejskiego kręgu kulturowego, z jego cywilizacją polityczną i wysokim standardem demokracji. Pytanie tylko, czy ludzie o takich poglądach będą chcieli dać im wyraz, jak w październiku 2023 roku.
...[czytaj więcej]
W najważniejszej materii – bezpieczeństwa – pretendenci wyraźnie zarysowali alternatywne propozycje. W odpowiedzi na niestabilność Trumpa obóz demokratyczny (najwyraźniej kandydatki lewicowe) stawia na integrację europejską również w obszarze obronności. Nawrocki obstaje przy wkładaniu wszystkich jajek do amerykańskiego koszyka. I nie kryje niechęci do UE.
...[czytaj więcej]
Nikt nie odważył się wypowiedzieć najbardziej oczywistej prawdy: że najważniejszą podróżą będzie ta do Berlina. Tak jakby Niemcy były nie naszym zaprzyjaźnionym sąsiadem, najważniejszym partnerem gospodarczym, lojalnym sojusznikiem w NATO, państwem, które utorowało nam drogę do Unii Europejskiej – lecz krajem zadżumionym, do którego lepiej się nie zbliżać.
...[czytaj więcej]
Zmagania kandydatów do najbardziej prestiżowego fotela w państwie (bo przynależącego do najwyższego przedstawiciela Rzeczypospolitej – Konstytucja RP), dotąd toczące się niemrawo, bez ciekawszych pomysłów i nieprzyciągające szczególnej uwagi opinii publicznej, teraz nabiorą kolorów. Do dnia głosowania pozostało raptem 48 dni, to już ostatnia prosta.
...[czytaj więcej]
Na szczęście jest jeszcze Unia Europejska i jej sojusznicy, którzy wykazują się solidarnością w tym trudnym momencie. Już raz, w marcu, powstrzymali Trumpa i Putina przed porozumieniem ponad głowami w stylu Monachium’1938. Przywódcy Rosji i USA musieli przyjąć do wiadomości, że bez UE i bez Ukrainy żadne negocjacje nie doprowadzą do trwałego uregulowania.
...[czytaj więcej]
Od kilku godzin trwa powszechne zastanawianie się, jak na uzgodnioną przez Amerykanów i Ukraińców propozycję zawieszenia broni na trzydzieści dni zareaguje Rosja. W pierwszych komentarzach raczej dominuje pogląd, że odrzuci ten pomysł. Jednak w strategicznym interesie Putina leży nie igranie z Trumpem, lecz doprowadzenie do pokoju na jego warunkach.
...[czytaj więcej]
Końcówka tygodnia obfitowała w sygnały, że przyjęty przez Europejczyków kurs na budowę własnych, autonomicznych zdolności w dziedzinie bezpieczeństwa jest poważny i nieodwracalny. Jeśli ktoś jeszcze łudził się, że nowa polityka Donalda Trumpa w odniesieniu do Rosji, Ukrainy, Europy oraz zakończenia wojny to tylko słowa – najwyraźniej porzucił te nadzieje.
...[czytaj więcej]
Wydaje się więcej niż prawdopodobne – i absolutnie logiczne – że zainteresowani Europejczycy zrozumieli, iż zmiana polityki obecnej ekipy w Waszyngtonie jest nieodwracalna. W związku z tym szykują się na różne scenariusze. Na razie próbują znaleźć rozwiązania doraźne. Szerzej zakrojone działania będą rozważane za trzy dni na posiedzeniu Rady Europejskiej.
...[czytaj więcej]
Andrzej Duda przeleciał nad Atlantykiem tam i z powrotem, aby na 10 minut spotkać się z Donaldem Trumpem. Nadzieje, że ich rozmowa mogłaby wpłynąć na zmianę polityki były albo naiwne, albo dyplomatycznie nieszczere. Gdyby amerykański prezydent był zainteresowany opinią polskiego kolegi, mógłby jej zasięgnąć telefonicznie, bez konieczności dalekich podróży.
...[czytaj więcej]
Mam nieodparte wrażenie, że w Paryżu jedenastu najważniejszych ludzi Europy podjęło ważne decyzje, choć niespisane na papierze. Spomiędzy wierszy ich wypowiedzi po zakończeniu obrad można wyczytać, że budowa własnych, wspólnych zdolności obronnych ulegnie przyspieszeniu. Unia Europejska i jej bliscy sojusznicy postanowili twardo stanąć na własnych nogach.
...[czytaj więcej]
Jednak słowa i działania amerykańskiego prezydenta odcisną ślad na naszych tegorocznych wyborach. Ale nie w ten sposób, jak sobie to wyobrażają zapatrzeni weń rodzimi naśladowcy, tylko dokładnie w odwrotny.
Co mogą zrobić Europejczycy na jutrzejszym szczycie w Paryżu?
...[czytaj więcej]
Stało się. Jak Trump zapowiedział w kampanii wyborczej, tak też zrobił. Zgodził się na główne żądania Putina i faktycznie zakończył wojnę. O tym, czy Putin też z czegoś zrezygnował, dowiemy się w trakcie negocjacji, które mają się rozpocząć „natychmiast”. Niestety, nie istnieje alternatywny scenariusz. UE będzie musiała przekształcić się w sojusz wojskowy.
...[czytaj więcej]
Napiszę to bardzo ostrożnie: UE właśnie otworzyła nowy rozdział w swojej historii. Wprawdzie po nieformalnym szczycie Rady Europejskiej w Brukseli opieramy się wyłącznie na tym, co czytamy między wierszami wypowiedzi jego uczestników, ale do jakiegoś wspólnego mianownika jednak chyba doszli. Jak się wydaje, Unia ma się stać także sojuszem wojskowym.
...[czytaj więcej]
Jestem socjalistką, więc marzę o Polsce sprawiedliwości społecznej, wyrażającej się w sprawiedliwych podatkach i uczciwej ich dystrybucji. We wspieraniu osób, które gorzej sobie radzą. W oparciu gospodarki na zrównoważonym rozwoju – także pod kątem środowiska naturalnego, dbania o nasze zasoby. To wizja, w której Polska jest krajem patrzącym w przyszłość.
...[czytaj więcej]
W tym półroczu – przed kolejnymi wyborami o historycznym znaczeniu – polityka będzie szczególnie zajmująca. Wicemarszałkinię Senatu, kandydatkę Nowej Lewicy, Magdalenę Biejat pytamy jednak o sprawy głębsze, aksjologiczne, w nadziei, że na dłużej wkroczyła do pierwszej ligi polskiej polityki.
Czas trwania: 0:43:48.
...[czytaj więcej]
Oficjalna mowa inauguracyjna prezydenta Trumpa zwiastuje kłopoty dla świata, jaki znamy. W pewnym sensie 40 godzin później odpowiedział mu Donald Tusk znakomitym retorycznie orędziem w Strasburgu. Dzięki niemu polski premier stanął w szranki o przywództwo Wspólnoty. Czy jednak poprowadziłby ją w pożądanym kierunku? W to wątpię już całkiem poważnie.
...[czytaj więcej]
Pewien sondażowy spadek Rafała Trzaskowskiego i zbliżenie się notowań jego i Karola Nawrockiego same w sobie nie są jeszcze informacjami alarmującymi. Do wyborów jeszcze cztery miesiące i w nabierającej rozpędu kampanii będą się działy różne rzeczy. Bardziej niż niepokojące jest jednak trwanie faworyta tej elekcji przy błędnych założeniach strategicznych.
...[czytaj więcej]Nie sądzę, że powinniśmy użalać się nad Andrzejem Domańskim z powodu galimatiasu na tle uchwały PKW o przyjęciu sprawozdania Komitetu Wyborczego PiS z wyborów’2023. Akurat w tej kwestii ma dość komfortową sytuację. Z pewnością nie zachodzi tu przypadek clara non sunt interpretanda. W uchwale nic nie jest jasne, więc minister ma szerokie pole do działań.
...[czytaj więcej]
Mimo że rację PKW miała nie wczoraj, lecz gdy odrzucała sprawozdanie Komitetu Wyborczego PiS oraz gdy odkładała decyzję w kwestii nakazu zmiany tej decyzji wydanego przez nieuznawaną Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego – rekomendowałbym, gdyby ktoś mnie o to pytał, wypłacenie pieniędzy dla partii Jarosława Kaczyńskiego.
...[czytaj więcej]
Zachodzę w głowę, co kierowało Orbánem, gdy decydował się na wszczęcie ostrego sporu z obecnymi władzami Rzeczypospolitej. Wie, że Tusk – jako były przewodniczący Rady Europejskiej i człowiek, który powstrzymał populizm – ma teraz wyjątkowo mocną pozycję w Europie. W imię czego więc zdobył się na podjęcie ryzyka, które finalnie może go sporo kosztować?
...[czytaj więcej]
Ponieważ uważam Magdalenę Biejat za najbardziej obiecującego polityka (obojga płci) młodej lewicy, żałuję, że to ona została kandydatką w wyborach prezydenckich. Nie chcę nikomu podcinać skrzydeł, ale ta misja jest z góry przegrana. Lepiej byłoby uznać wicemarszałkinię Senatu za odwód strategiczny polskiej socjaldemokracji z założeniem, że odegra ona poważną rolę w przyszłości.
...[czytaj więcej]
„Na razie nie planujemy” udziału polskich jednostek w ewentualnej misji nadzorowania przestrzegania rozejmu, jeśli zostałby on uzgodniony przez Ukrainę i Rosję – powiedział Donald Tusk Emmanuelowi Macronowi, który specjalnie w tej sprawie wybrał się do Warszawy na pół dnia w środku kryzysu we własnym kraju. Czy to dobra decyzja? Dwugłos redaktorów.
...[czytaj więcej]
Święczkowski, w odróżnieniu od poprzedniczki, jest niezłym prawnikiem i ma twardą skórę. Został powołany na 6 lat, przetrwa całą obecną kadencję Sejmu i większą część kolejnej. Będzie z organem uważającym siebie za trybunał konstytucyjny jeszcze więcej kłopotu. A raczej byłoby, gdyby nie utrwalona praktyka ignorowania wyroków i postanowień tego ciała.
...[czytaj więcej]
Po konwencjach głównych kandydatów do prezydentury wiadomo, jakie założenia kampanijne obrali oni, ich sztaby i stojące za nimi partie. Niedawno ujawniono strategię na rzecz próby wyboru Karola Nawrockiego. Wczoraj karty na stół wyłożył Rafał Trzaskowski – którego prymat nie tylko się utrzymał, ale wręcz umocnił – i usiłował to zrobić Szymon Hołownia.
...[czytaj więcej]
Sprawą, którą uważam za głęboko nieetyczną i też mocno wpływającą na scenę polityczną w Polsce, była akcja przeciw kandydaturze Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005 roku. Zorganizowali ją, sformułowali fałszywe oskarżenia, ówcześni państwowi urzędnicy, funkcjonariusze służb, Brochwicz i Miodowicz. Oceniam to jako obrzydliwe i szkodliwe.
...[czytaj więcej]
Zapis audio rozmowy z Aleksandrem Kwaśniewskim zawiera wątki, które nie zmieściły się w jej spisanej i wydrukowanej wersji. Były prezydent mówi, jak dał się oszukać technologii deep fake, o modelu szwajcarskim jako ratunku dla demokracji, o populizmie Donalda Tuska, liderach polskiej lewicy, o tym, co na temat Ukrainy powiedział mu Putin w 2002 roku (!).
...[czytaj więcej]
Jeśli kogoś nadmiernie zdziwiło wysunięcie nieznanego szerzej, zupełnie niedoświadczonego politycznie, kontrowersyjnego Karola Nawrockiego, i to jeszcze jako kandydata „obywatelskiego”, spoza Prawa i Sprawiedliwości – to znaczy, że w decyzji tej nie dostrzegł zmysłu taktycznego Jarosława Kaczyńskiego. Tym razem jednak prezes PiS się zawiedzie.
...[czytaj więcej]
Praktyka podania do publicznej wiadomości wyników badania sondażowego, na podstawie którego członkowie partii Koalicji Obywatelskiej wskażą kandydata w wyborach prezydenckich, jest zaskakująca. Donald Tusk jednak rzadko robi coś przez przypadek. Tym razem w zasadzie przesądził sprawę. Najprawdopodobniej wiemy już, kto zostanie następnym prezydentem RP.
...[czytaj więcej]
Prawybory w KO są rzadkim przykładem demokracji wewnątrzpartyjnej w czasach, gdy utarło się przekonanie, że stronnictwa współczesne muszą być wodzowskie. Dobrym prezydentem będzie zarówno Trzaskowski, jak i byłby nim Sikorski. Zamiast oczekiwania na ułożenie stosunków z Trumpem, patrzmy na umiejętności konstruktywnego prowadzenia polityki europejskiej.
...[czytaj więcej]
Niezależnie od intencji prezesa PSL, jeśli się dobrze zastanowić, scenariusz jednego kandydata Koalicji 15 Października zaspokajałby interesy wszystkich. Jest jeden warunek, który Kosiniak-Kamysz musiałby zaakceptować: to nie on wybierałby Platformie kandydata. Gdyby wszyscy pozostali zgodzili się na Trzaskowskiego, musiałby stanąć u jego boku.
...[czytaj więcej]
W niezwykle konfrontacyjnym wobec rządu sejmowym orędziu prezydent powiedział jednak jedną ważną rzecz: do ostatniego dnia kadencji nie ma co liczyć na jego współpracę w żadnej sprawie. Większość parlamentarna nie powinna biernie czekać przez najbliższe dwieście kilkudziesiąt dni. Dobrze by się stało, gdyby taka była konsekwencja wczorajszego ataku Andrzeja Dudy.
...[czytaj więcej]
Jeśli awantura o profesora Sankowskiego, któremu skończyła się kadencja prezesa spółki zajmującej się AI i który w konkursie (nie przy zielonym stoliku, nie w zaciszu gabinetów, jak to by miało miejsce za poprzedniej władzy) znalazł swojego pogromcę, spowoduje docenienie znaczenia nauki w środowisku rządowych decydentów, uznam, że dobrze się stało.
...[czytaj więcej]
Zaczynałem czytać tę powieść z dużą nieufnością. Potykałem się na jej początkowej chropowatości, z czasem zaczynała jednak wciągać. To naprawdę nieźle napisana książka! Chwilami lekkością i humorem przypominała mi Sen o okapi Mariany Leky. Czasami autor uderza w poważniejsze tony, dokonując krótkich analiz socjologicznych opisywanej przez niego społeczności. Wspomnienia nacechowane sympatią i współczuciem mieszają się z troską i propozycjami rozwiązań.
...[czytaj więcej]
Rząd Michela Barnier albo de facto nie powstanie, albo będzie całkowicie zależny od radykalnej prawicy. Nie będzie w stanie rządzić, a na ulicy w siłę rosnąć będzie nie tylko lewica, ale i (a może przede wszystkim) partia Le Pen. W ten sposób Macron wpuścił do kurnika lisa, którego dopiero co, dzięki wielkiej mobilizacji Francuzów, udało się od bram odgonić.
...[czytaj więcej]
Rozmowa z nastoletnimi, wyrafinowanymi czytelnikami (i ich nauczycielem – polonistą, wykładowcą akademickim) na temat tego, dlaczego ich rówieśnicy nie czytają książek. Oraz o tym, jak skonstruować proces nauczania literatury, rodzimej i powszechnej, żeby stał się on interesujący dla młodych ludzi. Kreatywna grupa próbuje łamać schematy i szablony.
Czas trwania: 0:46:57.
...[czytaj więcej]
Państwo okazało się dobrze przygotowane na kolejną powódź tysiąclecia. Przez minione 27 lat przygotowaliśmy się do sprawnego zarządzania kryzysowego, przyjęliśmy ustawę o stanie klęski żywiołowej, dbaliśmy o infrastrukturę hydrotechniczną. Wielka w tym zasługa także członkostwa w UE. Donald Tusk powinien się jednak przeprosić z Europejskim Zielonym Ładem.
...[czytaj więcej]
Nasz premier z marsową miną zwrócił się przeciw rządowi Olafa Scholza. Wyraził oburzenie, uznał zapowiedź rozszerzenia wyrywkowych kontroli granicznych za „nie do zaakceptowania” i zaapelował o wspólną interwencję wszystkich sąsiadów Niemiec. Tak ostrego języka nie powstydziliby się i Jarosław Kaczyński.
...[czytaj więcej]
Piotr Serafin zostanie komisarzem UE do spraw budżetu. Donald Tusk nie będzie się przejmował sprzeciwami Andrzeja Dudy. To akurat mi się podoba. Organy państwa muszą działać na podstawie prawa, a Konstytucja nie daje prezydentowi prerogatyw przy nominacjach obywateli RP na funkcje w UE. Co do samego kandydata, widzę jednak parę wątpliwości.
...[czytaj więcej]
Spodziewam się, że PiS zostanie uderzone po kieszeni decyzjami PKW w sprawie jego sprawozdań finansowych. Dla przyszłości demokracji ważne jest i wypalenie żelazem praktyki prowadzenia przez ugrupowanie rządzące kampanii wyborczych za nieograniczone środki z budżetu państwa, i uniemożliwienie pasożytowania partii na majątku państwowym w okresie między elekcjami.
...[czytaj więcej]
Idea wiecznego pokoju, uznania przez wszystkich ludzi i wszystkich przywódców politycznych, że lepiej jest współpracować niż gromadzić coraz większe zapasy śmiercionośnych broni i później się nimi zabijać, jest pociągająca. Jest też – przyznajmy – nierealistyczna. A co począć w sytuacji, gdy wojna przestała być abstraktem i trwa tuż za naszymi granicami?
...[czytaj więcej]
Od początku było wiadomo, że nie ma co liczyć na jakąkolwiek współpracę Andrzeja Dudy przy przywracaniu praworządności. Bardzo aktywnie uczestniczył w tym procesie i jest zań w pełni współodpowiedzialny. Musiałby teraz połykać własny język, przyznawać się do win i błędów i wywieszać białą flagę. Będzie więc blokował nawet najbardziej oczywiste działania.
...[czytaj więcej]
Świat stoi przed naprawdę czarnym scenariuszem. Łatwo zgadnąć, co zrobi Trump w razie elekcji. Mówi to wprost i nie ma powodu zakładać, że po 20 stycznia potraktuje swe słowa jako nic nieznaczącą kampanijną paplaninę. Naprawdę zakończy wojnę w Ukrainie. Po prostu powie Wołodymyrowi Zełenskiemu, że przestanie dostarczać mu broń i amunicję.
...[czytaj więcej]
Mnie – powiem szczerze – waszyngtoński szczyt NATO rozczarował. W nadchodzących ciężkich czasach, a trudno wyobrazić sobie cięższe, od przywódców mamy prawo oczekiwać śmiałych decyzji; takich, które przeszłyby później do historii. Przełomowe mogło okazać się zaproszenie Ukrainy do wstąpienia do Sojuszu. Zaproszenie to jeszcze nie członkostwo.
...[czytaj więcej]
Sprawdźmy, na ile trafne były przewidywania dotyczące polityki po (!) wyborach 2025 roku formułowane na kanwie wyników wyborów w latach 2023 i 2024 przez redaktorów „Res Humana” oraz jednego z zaprzyjaźnionych autorów – profesora Jana Garlickiego, politologa i socjologa związanego z UW, właściciela i prezesa Centrum Badań Marketingowych „Indicator”.
...[czytaj więcej]
Dwustronne wizyty Viktora Orbána w Kijowie, Moskwie i Pekinie (jednak z wyraźnym nawiązywaniem do prezydencji Węgier w UE), przedstawiane przez niego jako misja pokojowa i próba mediacji, wprowadzają zamieszanie komplikujące naprawdę groźną sytuację. To oczywiście niepoważna inicjatywa, ale powinniśmy z niej wyciągnąć wnioski.
...[czytaj więcej]
Redakcja „Res Humana” szykuje się do odbycia dyskusji poświęconej poszukiwaniu optymalnych, z uwzględnieniem zmieniających się postaw społecznych, ale także aktualnego układu sił w polityce, sposobów uregulowania prawa kobiet do decyzji o terminacji ciąży. Proponujemy kilka punktów, od której mogłaby się ona rozpocząć.
...[czytaj więcej]
Keir Starmer nie jest drugim Tonym Blairem, ale może nim zostać. Stoi przed szansą pokazania, jak dobrze rządzić i utrzymać władzę. Partia Pracy wskazała europejskiej (także polskiej) lewicy drogę do wygrywania wyborów. Warto kierować się dobrem wspólnym, zyskać poparcie dużych grup społecznych, ważyć słowa i być odpowiedzialnym.
...[czytaj więcej]
Polska, Unia Europejska, NATO muszą przygotować się na okres ochłodzenia w stosunkach europejskich i koniec czasów dywidendy pokoju. Trzeba nastawić się na politykę odstraszania i powstrzymywania. Wyczerpana Rosja nie będzie mogła ani chciała atakować kolejnych krajów, a już zwłaszcza członków NATO. Będzie jednak próbowała odtwarzać swój potencjał.
...[czytaj więcej]
Dyskusja o tym, czy w powyborczej rzeczywistości da się ułożyć na nowo obszar stosunków między Rzecząpospolitą a Kościołem Rzymskokatolickim.
...[czytaj więcej]
Dobrze, że wniosek w sprawie zbadania działań prezesa NBP Adama Glapińskiego pod kątem ich zgodności z Konstytucją i ustawami w końcu wpłynął do laski marszałkowskiej. Przeprowadzenie zainicjowanego w ten sposób procesu jest ważne dla odbudowy instytucji państwa po ośmioletnim okresie ich dewastacji przez Prawo i Sprawiedliwość.
...[czytaj więcej]
O tym, czy w powyborczej rzeczywistości da się ułożyć na nowo obszar stosunków między Rzecząpospolitą a Kościołem Rzymskokatolickim, dyskutują: Paweł BORECKI, Mirosław CHAŁUBIŃSKI, Ewa DĄBROWSKA-SZULC, Mirosław KARWAT, Tadeusz KLEMENTEWICZ, Robert SMOLEŃ, Danuta WANIEK i Mirosław WORONIECKI.
Czas trwania: 1:38:14.
...[czytaj więcej]
Z dużej chmury mały deszcz. Przesłuchanie prezesa PiS przez komisję śledczą nie przybliżyło tej ostatniej, ani opinii publicznej, do wyjaśnienia kulis machinacji, które naruszyły fundament demokratycznego państwa. Ważne jest nie to, co Jarosław Kaczyński powiedział, lecz to, czego posłowie nie potrafili od niego wydobyć.
...[czytaj więcej]
To pomysł marzycielski. Prawo i Sprawiedliwość traktuje swoje zdobycze z ostatnich ośmiu lat jako potężne narzędzia utrzymania wpływów i z pewnością się ich nie wyrzeknie. Rozwiązania, o których się mówi byłyby też kontrproduktywne. Konstytucję trzeba chronić, a nie przy niej majstrować.
...[czytaj więcej]
Kaczyński jest postacią wyrazistą, a jednocześnie jest jednym z powodów, dla których im się nie udało utrzymać władzy. Jego charyzma w gruncie rzeczy jest bardzo nieatrakcyjna. To jest właściwie nie do wytłumaczenia, jak to się stało, że człowiek jak z Auto da fé Canettiego, albo z Sołoguba, taki Mały bies – mógł przejąć wszystkie narzędzia władzy.
...[czytaj więcej]
Z Agnieszką HOLLAND rozmawiamy o dobru i złu, migracji jako zjawisku globalnym nieuchronnie nadciągającym do murów i płotów bogatego świata, o sytuacji na wschodniej rubieży Rzeczypospolitej, oczekiwaniach wobec nowego rządu oraz o tym, czy przetrwa nasza cywilizacja.
Czas trwania: 0:53:26
...[czytaj więcej]
Dla płytko zakorzenionej demokracji śmiertelnie niebezpieczne jest istnienie instytucji, za pomocą której raptem osiem osób podporządkowanych woli działających w złej wierze polityków może faktycznie zmienić ustrój państwa.
...[czytaj więcej]
Pięćdziesiąt siedem dni, jakie upłynęły od dnia wyborów do odrzucenia wniosku o wotum zaufania dla nierealnego rządu Mateusza Morawieckiego unaoczniły, że PiS jest partią antypaństwową. To, że jest antydemokratyczne i antyeuropejskie, wiedzieliśmy znacznie wcześniej. Ale doświadczenie ostatnich dziewięciu tygodni pokazuje obóz narodowo-katolickich populistów w nowym – jeszcze gorszym – świetle. I prowadzi do ważkich konkluzji.
...[czytaj więcej]
Książka, która tylko zyskała na aktualności po 15 października 2023 roku.
Co powinna zrobić opozycja po wygranych wyborach? Konkretnie, krok po kroku, bez pięknoduchostwa i defetyzmu.
Esej autora z politycznym doświadczeniem.
Cena: 20,00 zł plus 8,30 zł opłaty pocztowej
...[czytaj więcej]
W ostatnim dniu drugiego już roku szkolnego pod rządami koalicji demokratycznej przypominamy zapis dyskusji sprzed wyborów’2023 – z udziałem nauczycieli, ekspertów, związkowców z ZNP, aktywistów organizacji pozarządowych i redaktorów „Res Humana” – o tym, jak należało zmieniać polską szkołę.
Czas trwania: 1:31:52
...[czytaj więcej]
Gdy rozmawiam z przedstawicielami biznesu, zdają sobie sprawę z tego, że nadmierne nierówności prędzej czy później wyjdą nam bokiem. Jeśli nie będziemy mieli sprawiedliwego systemu podatkowego i redystrybucyjnej polityki państwa, dojdzie do konfliktu.
Rozmowa z przewodniczącym OPZZ.
...[czytaj więcej]
Rozmowa z przewodniczącym OPZZ o współczesnym kapitalizmie, europejskim modelu gospodarczym i dialogu społecznym.
Czas trwania: 1:00:39
Przypominamy dyskusję o tym, jak powinno wyglądać przywracanie jakości i wolności w polskiej oświacie po wyborczym zwycięstwie ugrupowań demokratycznych. Na ile opozycyjne i obywatelskie postulaty z czasu rządów ministra Czarnka są aktualne i wdrażane?
...[czytaj więcej]
Pisze o sobie i o społeczeństwie, o pozycji człowieka między klasami, który przebył całą trajektorię społeczną – od córki biednych rolników, potem sklepikarzy, do profesorki literatury.
O twórczości Annie ERNAUX, laureatki Literackiej Nagrody Nobla za 2022 rok, rozmawiają: Agata Kozak – tłumaczka jej książek, Janusz Termer, Zdzisław A. Raczyński i Robert Smoleń.
...[czytaj więcej]
O twórczości francuskiej pisarki, laureatki Literackiej Nagrody Nobla za 2022 rok, rozmawiają: tłumaczka jej książek Agata Kozak, Janusz Termer – krytyk literacki, Zdzisław A. Raczyński – pisarz, Marta Burzyńska – czytelniczka i Robert Smoleń – redaktor naczelny „Res Humana”.
Czas trwania: 1:04:34
...[czytaj więcej]
Pokój jest pięknym marzeniem intelektualistów. Co jednak zrobić, jeśli wojnę wywołuje państwo o agresywnych zamiarach, dążące do odtworzenia niegdysiejszej imperialnej wielkości, łamiące wszelkie zasady organizacji stosunków międzynarodowych?
Polemika z autorami, którzy potępiają „każdą wojnę”.
