W odpowiedzi na nowe globalne zagrożenia amerykański sekretarz wojny Pete Hegseth każe generałom strzyc brody i robić pompki. Przemówienia Pete’a Hegsetha i Donalda Trumpa na odprawie z generalicją USA mogą być wdzięcznym tematem dla psychologów i satyryków. Całość spektaklu w Quantico pozostawia jednak wrażenie oszołomienia i niepokoju.
...[czytaj więcej]
Po powrocie do Polski rozczarowuję słuchaczy, którzy spodziewali się narzekania na Amerykę. Zdarzyło mi się już kilkakrotnie sparafrazować Wyspiańskiego: „Amerykany trzymają się mocno”. Sam jestem nieco zdetonowany tą widokówką, którą im kreślę, jakbym pokazywał fotografię z „National Geographic”. Tak, spodziewałem się czegoś zupełnie innego, jadąc do USA. Opisuję więc to, co widziałem…
...[czytaj więcej]
Propozycję prezydenta Putina przedłużenia na rok rosyjsko-amerykańskiego Traktatu Nowy START o strategicznej broni ofensywnej należy rozpatrywać nie tylko w płaszczyźnie mechanizmów kontroli strategicznego bezpieczeństwa globalnego, lecz również w kontekście skomplikowanej gry dyplomatycznej między Rosją, USA i Europą, z wojną rosyjsko-ukraińską w tle.
...[czytaj więcej]
Obecność wojsk USA w Polsce to gest geopolityczny, a nie gwarancja pełnej obrony i całkowitego bezpieczeństwa. Wizja polityki zagranicznej według Trumpa opiera się na transakcyjności. I ten sposób postrzegania i uprawiania polityki przez Trumpa jest cynicznie wykorzystywany przez Putina. Putin nie improwizuje. Realizuje długoterminową wizję odbudowy wpływów Rosji i osłabienia Zachodu. Jego transakcje są chłodne i pozbawione emocji.
...[czytaj więcej]
Najnowsze posłanie prezydenta USA do sojuszników z NATO utrzymane jest w stylu, jaki Trump zaprezentował Zelenskiemu podczas spotkania w Białym Domu. Tylko tym razem dotyczy całego Sojuszu. „Jeśli NATO zrobi to, co mówię, wojna szybko się skończy, a wszystkie życia zostaną ocalone! Jeśli nie, to tylko marnujecie mój czas oraz czas, energię i pieniądze USA”.
...[czytaj więcej]
Putin zdaje sobie sprawę z braku właściwej oceny strategii i miejsca Rosji w globalnej strukturze interesów USA, chyba że chodzi o tzw. odwróconego Kissingera, co dla Kremla jest kolejnym obszarem do taktycznej rozgrywki. Postrzeganie Rosji przez obecną administrację ogranicza się głównie do jej potęgi jądrowej oraz możliwości współpracy gospodarczej.
16.08.2025, 1:50
...[czytaj więcej]Dzięki stosowaniu polityki tweetu dnia i polityki EO, czyli zarządzania przez jednodniowe wpisy internetowe lub przez dzienne rozporządzenia wykonawcze (ang. Executive Orders, EO), Donald Trump wprowadził nowe standardy do amerykańskiej dyplomacji i polityki międzynarodowej oraz polityki wewnętrznej. Co więcej, tendencja ta rośnie w zauważalnym tempie.
...[czytaj więcej]
W nocy z 21 na 22 czerwca amerykańskie siły powietrzne przeprowadziły atak na irańskie obiekty jądrowe w Natanz, Isfahanie i Fordo. Oznacza to bezpośrednie zaangażowanie USA w konflikt z Iranem. Oczywistym się staje, że powodem do wojny było nie tylko powstrzymanie irańskiego programu nuklearnego, lecz trwała marginalizacja Iranu jako regionalnego aktora geopolitycznego.
...[czytaj więcej]
Decyzje Trumpa w polityce wewnętrznej zapoczątkowują proces erozji wieloletnich tradycji demokratycznych i konstytucyjnych zabezpieczeń Ameryki. Działania jego administracji na scenie międzynarodowej prowadzą do nieodwracalnej zmiany roli USA jako globalnego lidera i przekształcenie całej architektury stosunków międzynarodowych.
...[czytaj więcej]
Geopolityka imperialna wyraża dążenia mocarstw do realizacji ich imperialnych interesów, te zaś oznaczają dążenie do rozszerzania, a co najmniej utrzymania, własnych sfer dominacji. Stany Zjednoczone pogodziły się z utratą kontroli nad Afganistanem. Rosja odpowiedziała agresją na ukraińską rewolucję godności w 2014 roku, czego przedłużeniem jest obecna wojna.
...[czytaj więcej]
Niektórzy próbują się doszukać w amerykańskich działaniach jakiegoś głębszego sensu. Ostatnie decyzje USA skłaniają do stwierdzenia, że obecna polityka zagraniczna tego państwa to bardziej walenie na oślep w mniej więcej sprecyzowanym kierunku (Chiny jako główny wróg USA), niż jakimkolwiek racjonalne działanie.
...[czytaj więcej]
Nieoczekiwana propozycja D. Trumpa, aby Rosja pośredniczyła w kontaktach USA-Iran, którą wkrótce zmieniła amerykańska groźba pod adresem Teheranu „bombardowań, jakich świat nie widział”, ponownie przyciągnęła uwagę do „problemu irańskiego”. W wypowiedziach ekspertów i „ekspertów” czy komentarzach medialnych dominuje amerykański lub europejski ogląd sytuacji. Dla zrozumienia sytuacji niezbędne jest uwzględnienie także irańskiej percepcji sytuacji.
...[czytaj więcej]
Donald Trump ogłosił nowe importowe taryfy celne. W ten sposób USA wprowadziły największe ograniczenia handlowe od lat 30. XX wieku. Dzień ten został określony jako Dzień wyzwolenia Ameryki, który ma przynieść zniwelowanie jej długów. Bardziej prawdopodobne, że dzień ten zapisze się w historii jako początek recesji, porównywalnej do tej sprzed stu lat.
...[czytaj więcej]
Fukuyama określił postępujący proces dekompozycji amerykańskiego porządku mianem politycznego rozkładu (political decay). Żarłoczne termity mają jeszcze sporo do zrobienia, bo korzenie demokracji sięgają tam głęboko. W Polsce dopiero co zbudowany fundament demokratycznego porządku politycznego nie zniósł dobrze pierwszej poważnej próby.
...[czytaj więcej]
Koleżanka z Polski zapytała, co sądzę o tym, co się wyprawia w Stanach Zjednoczonych. Odpowiedziałem jej tak: wyobraź sobie, że USA to wyspa, a Ty jesteś jej prezydentem, który ma wielkie uprawnienia, a poza tym jesteś typem ego-maniaka. Do spełnienia Twoich planów potrzebujesz sprawczości oraz determinacji; to zapewniają zasoby wyspy i Twój charakter.
...[czytaj więcej]Kluczowe dla Donalda Trumpa porozumienie z Ukrainą zostało opisane jako istotny krok w kierunku zapewnienia stabilności i dobrobytu gospodarczego tej ostatniej. Brakuje „jeszcze tylko” postanowień dotyczących jej gwarancji bezpieczeństwa i ewentualnie dalszego wsparcia wojskowego USA. Jakie to może mieć znaczenie dla Polski?
...[czytaj więcej]
Szefowa Personelu Białego Domu Susie Wiles podjęła działania mające na celu ograniczenie wpływu Elona Muska na prezydenta Trumpa, aby – jak to ujęła – „Musk nie uzyskał nadmiernych wpływów ani nie został «drugim wiceprezydentem»”. Na razie przeniosła jego biuro do Wieży Eisehowera – budynku znajdującego się po przeciwnej niż Biały Dom stronie ulicy.
...[czytaj więcej]
Oficjalna mowa inauguracyjna prezydenta Trumpa zwiastuje kłopoty dla świata, jaki znamy. W pewnym sensie 40 godzin później odpowiedział mu Donald Tusk znakomitym retorycznie orędziem w Strasburgu. Dzięki niemu polski premier stanął w szranki o przywództwo Wspólnoty. Czy jednak poprowadziłby ją w pożądanym kierunku? W to wątpię już całkiem poważnie.
...[czytaj więcej]
29 grudnia 2024 roku zmarł w wieku stu lat 39. prezydent Stanów Zjednoczonych Jimmy Carter. Był jednym z nielicznych prezydentów USA, który nie wciągnął swego kraju w żadną wojnę i zapewne ostatnim, który usiłował pogodzić przewodzenie światowemu mocarstwu z wysokimi standardami moralnymi.
...[czytaj więcej]
Do 20 stycznia jeszcze kilka tygodni, a karuzela nazwisk kręci się bardzo szybko i łatwo z niej spaść. Jeszcze przedwczoraj kandydatem na sekretarza obrony był Hegseth, a wczoraj już wyglądało na to, że zastąpi go Ron DeSantis. Znamy Trumpa: może on powiedzieć „you are fired” jeszcze wiele razy, zanim ostatecznie, za zgodą Senatu, powie „you are hired”.
...[czytaj więcej]
Mimo pozytywnych sygnałów wyścig pozostaje bardzo wyrównany. Sondaże pokazują zaciętą rywalizację, a ostateczne powodzenie Harris będzie zależało od utrzymania entuzjazmu jej zwolenników, skutecznego komunikowania programu wyborcom niezdecydowanym oraz… od tego, czy będą to wyborcy w tych stanach, które razem dostarczą magiczne 270 głosów elektorskich.
...[czytaj więcej]
Polityka przyszłości Kamali Harris oraz doświadczenie polityczne i gospodarcze Walza powodują, że w oczach opinii publicznej jawią się oni jako politycy, którzy wreszcie zajęli się najbardziej istotnymi sprawami najszerszej liczebnie i niepokojąco ubożejącej grupy – tych, którzy dzięki ciężkiej pracy wchodzą lub starają się utrzymać w obrębie klasy średniej.
...[czytaj więcej]
W kampanii Donald Trump zrobi wszystko, aby podważyć kompetencje Kamali Harris, ale może tym razem wygrana na wagę epokowej zmiany w Białym Domu będzie w zasięgu kobiecej ręki. Sukces będzie zależał od tego, jak skutecznie duet kandydatów demokratycznych (kimkolwiek będzie wiceprezydent) zakomunikuje swoje kwalifikacje i zbuduje szeroką koalicję poparcia.
...[czytaj więcej]
W swojej dotychczasowej karierze Kamala Harris miała twarz Janusa. Mimo to jej zwrot w nowej roli prezydenta może być pozytywną rzeczą. W Polsce prawdopodobnie nie do końca zrozumieliśmy, jaki lewicowy wiatr wieje u Demokratów. Jeśli zawieje wystarczająco mocno, możliwe, że zatrzepocze również u nas.
...[czytaj więcej]
Druga kadencja Trumpa zdaje się stawać coraz pewniejsza. Demokraci na miesiąc przed ich konwencją wyborczą są w niewyobrażalnie trudnej sytuacji. Niedaleka przyszłość pokaże, co wybierze Ameryka: iluzoryczną pewność, jaką daje „Make America Great Once Again”, czy skok w niepewność wynikającą z konieczności szybkiego wyboru kandydata zastępczego.
...[czytaj więcej]
Debata z Trumpem była chyba jednym z najsłabszych punktów w politycznej karierze Joe Bidena (zwłaszcza że jego oponent nie miał wiele do powiedzenia). Świat zastygł z pytaniem na ustach: „Czy Biden powinien zrezygnować?”, bo staffersi popełnili błąd. Należało akcentować olbrzymią wiedzę i kulturę osobistą ich szefa, a nie skłaniać go, by udawał dziarskiego młodzika.
...[czytaj więcej]
Integracja Europy w kierunku powstania państwa Zjednoczone Stany Europy jest dziś warunkiem sine qua non dla wyrównania balansu sił. Silna Europa jest prawdopodobnie brakującym ciężarkiem na wieloramiennej wadze światowego pokoju.
Przypominamy proroczy tekst z marca ub.r., gdy Donald Trump dopiero ubiegał się o prezydencką nominację Partii Republikańskiej.
...[czytaj więcej]
Przypominamy analizę sytuacji przedwyborczej w USA sprzed kilku miesięcy. Nie tylko po to, by wykazać jej generalną trafność (nawet jeśli autorka zakładała raczej udział Joe Bidena), ale i dla przypomnienia mechanizmów rządzących procesem elekcji prezydenta USA. W każdym razie „it ain’t over till the fat lady sings”, czyli do momentu, gdy policzone zostaną głosy elektorskie.
...[czytaj więcej]
Podczas gdy sytuacja prawna w USA wydaje się być stabilna, terminy wokandy Sądu Najwyższego – krótkie, a rozstrzygnięcie sporu o ewentualny zakaz kandydowania Donalda Trumpa będzie ostateczne, w polskim przypadku Mariusza Kamińskiego i Macieja Wąsika rzecz ma się dokładnie odwrotnie.
...[czytaj więcej]
Państwa narodowe są przestarzałe, zbyt nieudolne i słabe, aby stawić czoła wyzwaniom współczesności. W warunkach coraz uboższych zasobów, koncentracji bogactwa w jednych miejscach i niedorozwoju w innych, konfliktów i wojen, wyłaniają się kontury nowego świata. Jesteśmy świadkami powstawania jego zrębów, tylko w pośpiechu nie zwracamy na to uwagi.
...[czytaj więcej]
